การเพิ่มขึ้นของก๊าซมีเทนที่ทำให้โลกร้อนขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้อาจไม่ได้เกิดจากการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เพิ่มขึ้นอย่างที่คิดไว้ก่อนหน้านี้ แต่เกิดจากมีเทนที่คงอยู่นานกว่าในชั้นบรรยากาศนั่นคือบทสรุปของการศึกษาอิสระ 2 ชิ้นที่ติดตามความเข้มข้นของไฮดรอกซิลทางอ้อม ซึ่งเป็นสารเคมีที่มีปฏิกิริยาสูงซึ่งจะแยกโมเลกุลมีเทนออกจากกัน ระดับไฮดรอกซิลในบรรยากาศลดลงประมาณ 7 หรือ 8 เปอร์เซ็นต์โดยเริ่มต้นในช่วงต้นทศวรรษ 2000 การศึกษาประมาณการ
ทั้งสองทีมเสนอว่าการลดลงของไฮดรอกซิลช่วยชะลอการสลายตัว
ของมีเทนในชั้นบรรยากาศ และเพิ่มระดับของก๊าซเรือนกระจก ความเข้มข้นในบรรยากาศเพิ่มขึ้นตั้งแต่ปี 2550 แต่ในช่วงเวลาเดียวกัน การปล่อยก๊าซมีเทนจากกิจกรรมของมนุษย์และแหล่งธรรมชาติยังคงมีเสถียรภาพหรือลดลงเล็กน้อย กลุ่มวิจัยรายงานการค้นพบของพวกเขาทางออนไลน์วันที่ 17 เมษายนใน รายงานการประชุม ของNational Academy of Sciences
“ถ้าไฮดรอกซิลลดลงในระยะยาว ก็คงเป็นข่าวร้าย” แมตต์ ริกบี นักวิทยาศาสตร์ด้านบรรยากาศจากมหาวิทยาลัยบริสตอลในอังกฤษ ซึ่งเป็นผู้ร่วมเขียนการศึกษาชิ้นหนึ่งกล่าว เขากล่าวว่ามีก๊าซมีเทนน้อยลงจะถูกลบออกจากชั้นบรรยากาศ ดังนั้นก๊าซจะแขวนอยู่รอบๆ นานขึ้นและทำให้ร้อนขึ้น
ความเสถียรของการปล่อยก๊าซมีเทนอาจพิสูจน์ให้เห็นถึงการศึกษาก่อนหน้านี้ที่ไม่พบการปล่อยก๊าซมีเทนเพิ่มขึ้น หน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อม เช่น รายงานว่าการปล่อยมลพิษของสหรัฐฯ ส่วนใหญ่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงจากปี 2547 ถึง พ.ศ. 2557 ( SN Online: 4/14/16 )
มีเทนเข้าสู่ชั้นบรรยากาศจากแหล่งต่างๆ ตั้งแต่การสลายตัวของวัสดุชีวภาพในพื้นที่ชุ่มน้ำไปจนถึงการรั่วไหลในท่อส่งก๊าซธรรมชาติ ตันต่อตัน ก๊าซมีเทนนั้นทำให้เกิดความร้อนขึ้น 28 ถึง 36 เท่าของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ตลอดศตวรรษ
นับตั้งแต่การปฏิวัติอุตสาหกรรมเริ่มต้น
ความเข้มข้นของก๊าซมีเทนในชั้นบรรยากาศเพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัว แม้ว่าในช่วงต้นทศวรรษ 2000 ระดับของก๊าซเรือนกระจกจะแบนราบอย่างอธิบายไม่ได้ ในปี 2550 ระดับมีเทนเริ่มเพิ่มขึ้นอย่างลึกลับอีกครั้ง การขับกล่อมและการแกว่งขึ้นในเวลาต่อมาทำให้นักวิทยาศาสตร์งงงวย โดยมีคำอธิบายตั้งแต่จุลินทรีย์ที่ผลิตก๊าซมีเทนมากมายไปจนถึงการล่มสลายของสหภาพโซเวียต
ข้อเสนอเหล่านั้นไม่ได้กล่าวถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อมีเธนเข้าสู่ชั้นบรรยากาศ โมเลกุลมีเทนส่วนใหญ่ในอากาศมีอายุการใช้งานประมาณหนึ่งทศวรรษก่อนที่จะถูกแยกออกจากกันระหว่างปฏิกิริยาเคมีกับไฮดรอกซิล การตรวจสอบไฮดรอกซิลที่ทำลายมีเทนนั้นค่อนข้างยุ่งยาก เนื่องจากโมเลกุลมีปฏิกิริยาไวมากจนสามารถอยู่รอดได้ภายในเวลาไม่ถึงวินาทีหลังจากการก่อตัวก่อนที่จะเกิดปฏิกิริยาเคมี
Stefan Schwietzke นักวิทยาศาสตร์ด้านบรรยากาศจากห้องปฏิบัติการวิจัยระบบ Earth System ของ National Oceanic and Atmospheric Administration ในเมืองโบลเดอร์ เมืองโคโล กล่าวว่าการศึกษาทั้งสองไม่สามารถสรุปได้ว่าระดับไฮดรอกซิลเปลี่ยนแปลงไป อย่างไรก็ตาม เอกสารดังกล่าวได้เพิ่มการอธิบายใหม่ในการอธิบายการเพิ่มขึ้นของก๊าซมีเทนลึกลับ เขากล่าว “โดยพื้นฐานแล้ว การศึกษาเหล่านี้กำลังเปิดเวิร์มกระป๋องใหม่ และไม่มีเวิร์มขาดแคลน”
แม้จะดำเนินการโดยสองทีมที่แยกจากกัน – หนึ่งนำโดยริกบี้และอีกทีมหนึ่งโดยนักวิทยาศาสตร์บรรยากาศ Alex Turnerแห่งมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด – การศึกษาใหม่ใช้แนวทางวงเวียนเดียวกันในการติดตามความเข้มข้นของไฮดรอกซิลเมื่อเวลาผ่านไป
ทั้งสองทีมปฏิบัติตามเมทิลคลอโรฟอร์มซึ่งเป็นสารทำลายโอโซนที่ใช้เป็นตัวทำละลายก่อนที่จะถูกห้ามใช้โดยพิธีสารมอนทรีออล เช่นเดียวกับมีเทน เมทิลคลอโรฟอร์มยังแตกตัวออกจากปฏิกิริยากับไฮดรอกซิล อัตราการปลดปล่อยเมทิลคลอโรฟอร์มนั้นแตกต่างจากมีเทนค่อนข้างง่ายที่จะติดตามเนื่องจากสารเคมีนี้สร้างขึ้นโดยมนุษย์ทั้งหมด
การตรวจสอบการตรวจวัดเมทิลคลอโรฟอร์มที่รวบรวมตั้งแต่ช่วงทศวรรษ 1980 พบว่าความเข้มข้นของไฮดรอกซิลอาจสั่นคลอนเมื่อเวลาผ่านไป ส่งผลให้เกิดการหยุดชะงักอย่างผิดปกติและความเข้มข้นของมีเทนในบรรยากาศเพิ่มขึ้น แต่เพื่อให้ทราบว่าระดับไฮดรอกซิลเปลี่ยนแปลงหรือคงที่หรือไม่ นักวิทยาศาสตร์จะต้องพิจารณารายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับการปล่อยก๊าซมีเทนและเมทิลคลอโรฟอร์มในระดับภูมิภาค
เหตุใดระดับไฮดรอกซิลจึงอาจลดลงก็ยังไม่ชัดเจน Turner และเพื่อนร่วมงานสังเกตว่าการห้ามใช้สารทำลายโอโซนเช่นเมทิลคลอโรฟอร์มอาจเป็นสาเหตุ ชั้นโอโซนที่กำลังฟื้นตัวในขณะนี้ ( SN: 12/24/16, p. 28 ) ปิดกั้นแสงอัลตราไวโอเลตบางส่วน ซึ่งเป็นส่วนประกอบสำคัญในการก่อตัวของไฮดรอกซิล การระบุสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงไฮดรอกซิลสามารถช่วยให้นักวิทยาศาสตร์ภูมิอากาศคาดการณ์ได้ดีขึ้นว่าระดับก๊าซมีเทนจะมีพฤติกรรมอย่างไรในอนาคต
credit : finishingtalklive.com folksy.info fpcbergencounty.com furosemidelasixonline.net getyourgamefeeton.com
